Τίλντα Σουίντον ή Πάτι Σμιθ, Τερζόπουλος ή Αγγελάκας; Η Στέγη, μόλις τερμάτισε τα διλήμματα

Τίλντα Σουίντον ή Πάτι Σμιθ, Τερζόπουλος ή Αγγελάκας; Η Στέγη, μόλις τερμάτισε τα διλήμματα

GREEK | ENGLISH


Το νέο πρόγραμμα της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση έχει ακριβώς αυτά που θέλαμε να διαβάσουμε για να μας φτιάξει η μέρα. Αν όχι ο μήνας.

Από χθες το βράδυ που έγινε η επίσημη παρουσίαση του νέου προγράμματος της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση μέχρι και τώρα που μιλάμε, τα επιφωνήματα έχουν ακριβώς την ίδια ένταση. Το ίδιο και εκείνη η γλυκιά ανάταση λίγο πάνω από το στήθος κάθε φορά που συμβαίνει ένα δυνατό TGIA (Thank God it’s Art) όπως αυτό, στην πόλη. Τα ονόματα είναι τόσα πολλά και τόσο καλά συνδυασμένα που αλήθεια, αν υποθέσουμε ότι μας φαίνεται φανταστικό το 2023 και δεν θέλουμε με τίποτα να μας αφήσει (ναι, όχι) τότε είναι από μόνα τους ένας λόγος για να θέλουμε να ζήσουμε τώρα το καλλιτεχνικό έτος 2023-2024 χθες. Ή άντε, ας μην είμαστε υπερβολικοί και σήμερα καλά είναι.

Λοιπόν, σίγουρα έχετε φάει τα πιο hot spoilers οπότε θα αφήσω να πέσει κάτω το όνομα της Τίλντα Σουίντον που έρχεται για μία περφόρμανς με πρωταγωνιστές τα κοστούμια από τις εμβληματικές ταινίες του Πιερ Πάολο Παζολίνι. Δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω το ίδιο και με την επιστροφή του Rothko του κορυφαίου σύγχρονου Πολωνού σκηνοθέτη Łukasz Twarkowski το οποίο είναι ίσως ό,τι καλύτερο έχω δει την τελευταία πενταετία (ή τουλάχιστον, μπαίνει στις 5 καλύτερες παραστάσεις). Σίγουρα, το νέο έργο του Ευριπίδη Λασκαρίδη πρέπει κάπου εδώ να ειπωθεί όπως και το γεγονός ότι ο Θεόδωρος Τερζόπουλος θα ανεβάσει Μπέκετ και θα μας περιμένει. Για την Πάτι Σμιθ δεν είπα αλλά εντάξει, ας βάλουμε κάτι και στα highlights που ακολουθούν.

Για πάμε λοιπόν να δούμε τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για το έτος 2023-2024 (και να φωνάξουμε μαζί).


Ξεκινάμε με θέατρο:

Το Σπίτι του Δημήτρη Καραντζά
Πότε:
30.09-19.11.2023
Πού: Μικρή Σκηνή

«Ο Δημήτρης Καραντζάς επιστρέφει στη Στέγη με μια περφόρμανς-παραβολή για τη βία, τον εθισμό στην εικόνα και την κατάργηση των ψευδαισθήσεων ή, αλλιώς, για την πραγματικότητα που, ό,τι κι αν κάνεις για να την αποφύγεις, αργά ή γρήγορα θα έρθει να σε βρει» διαβάζουμε στο πρόγραμμα και ανυπομονούμε μετά από θεατρικές εμπειρίες όπως ήταν αυτή του Κυκλισμού του Τετραγώνου και τοθ Ρομπ να δούμε την νέα απόπειρα του Δημήτρη Καραντζά αυτή την φορά σε δικό του κείμενο (και της ομάδας του).

Η ιστορία: Στο Σπίτι, δύο πρόσωπα, μια γυναίκα και ένας άνδρας (αδέρφια; συγκάτοικοι; σύντροφοι;), περνούν μια οποιαδήποτε ημέρα στο σπίτι τους, που μπορεί να είναι στην Αθήνα, στο Τόκιο, στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη, στο Άμστερνταμ, στη Νέα Υόρκη. Σε μια οποιαδήποτε μεγαλούπολη από αυτές όπου οι άνθρωποι ζουν σε σπίτια-κελιά, χωρίς ταυτότητα, όπου όλα μοιάζουν μεταξύ τους. Τα δύο πρόσωπα κάνουν δουλειές, τακτοποιούν τα ψώνια, πληρώνουν τους λογαριασμούς, μαζεύουν τα ρούχα, φροντίζουν τον χώρο και τη δομή τους. Η τέχνη του να μην κάνεις τίποτα σημαντικό ανάγεται σε μια ποιητική παραβολή, με την καθημερινή ρουτίνα να εισβάλει στους αρμούς της σκέψης των ηρώων και να καταλαμβάνει τη σκηνή. Οι δυο τους περιχαρακώνονται για να μην αναμετρηθούν με την πραγματικότητα και να απαλύνουν τις θηλιές που κρύβει ο έξω κόσμος. Όμως, ένα παράθυρο τρέφει και τρέφεται από αυτούς: ένα παράθυρο του σπιτιού κοιτάζει σε έναν ήσυχο δρόμο, από τον οποίο, αραιά και πού, διέρχονται περαστικοί. Όσο συνεχίζεται η ημέρα τους, το παράθυρο μεταμορφώνεται σε μια χοάνη, ένα εφιαλτικό καλειδοσκόπιο, από το οποίο παρελαύνουν διαφορετικές εκφάνσεις της βίας της εποχής μας και ακραίες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του 21ου αιώνα. Τα δύο πρόσωπα, παθητικοί δέκτες της βίας των εικόνων, προσπαθούν να συνεχίσουν τη φροντίδα του χώρου και του μικρόκοσμού τους μέχρι η βία να εισβάλει στο καταφύγιό τους και να τους εκτοπίσει. Το μόνο που θα μείνει θα είναι ο ήχος της καταστροφής.

Η παράσταση: Κείμενο – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς, Σύνθεση: Δημήτρης Καραντζάς, Γκέλυ Καλαμπάκα, Τάσος Καραχάλιος, Βίντεο: Γκέλυ Καλαμπάκα, Σκηνικό: Κλειώ Μπομπότη, Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη, Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος, Μουσική: Γιώργος Ραμαντάνης, Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης, Βοηθός Σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου, Βοηθός σκηνογράφου: Αγγελική Βασιλοπούλου Καμπίτση, Εκτέλεση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή Παίζουν: Αλεξία Καλτσίκη, Φιντέλ Ταλαμπούκας

https://www.onassis.org/el/whats-on/the-house-dimitris-karantzas


Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νέκρων του Simon McΒurney
Πότε:
04-07.10.2023  
Πού: Κεντρική Σκηνή

Βασισμένος στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Όλγκα Τοκάρτσουκ και 7 χρόνια μετά το συναρπαστικό The Encounter, ο Simon McBurney και η ομάδα Complicité επιστρέφουν στη Στέγη, με μια παράσταση-αποθέωση του σωματικού θεάτρου και της πολυφωνικής αφήγησης από ένα δεκαμελές ανσάμπλ βετεράνων ηθοποιών του είδους.

«Μια παράσταση στα όρια του αστυνομικού θρίλερ και της μαύρης κωμωδίας. Η νέα παραγωγή της εμβληματικής ομάδας Complicité βασίζεται στο πολυμεταφρασμένο μυθιστόρημα της βραβευμένης με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Όλγκα Τοκάρτσουκ. Γιατί η θανάτωση των ζώων θεωρείται άθλημα και χόμπι, ενώ των ανθρώπων φόνος;»

Η ιστορία: Στο Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών, η ιστορία ξεκινά στα βάθη του χειμώνα σε μια μικρή κοινότητα μιας απομακρυσμένης πολωνικής κοιλάδας. Άνδρες της τοπικής κυνηγετικής λέσχης πεθαίνουν υπό μυστηριώδεις συνθήκες και η Γιανίνα Ντουσέικο –μια εκκεντρική ηλικιωμένη κάτοικος της περιοχής, οικολόγος, ερασιτέχνισσα αστρολόγος και ενθουσιώδης μεταφράστρια του William Blake– έχει συγκεκριμένες υποψίες. Παρακολουθεί εδώ και καιρό τα ζώα με τα οποία μοιράζεται η κοινότητα αυτό το απομονωμένο, αγροτικό περιβάλλον και υποστηρίζει ότι συμπεριφέρονται περίεργα. Η Γιανίνα, που αντιστέκεται σθεναρά στις αδικίες που βλέπει γύρω της, αρνείται να γίνει αιχμάλωτη της κοινωνίας και του φύλου της. Οι πράξεις της θέτουν ερωτήματα τόσο για τον ανδρικό κόσμο που την περιβάλλει

όσο και για τις βαθύτερες ανθρώπινες προθέσεις μας: Τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και τι σημαίνει να είσαι ζώο; Μπορούμε να τα διαχωρίσουμε αυτά τα δύο; Γιατί η θανάτωση των ζώων είναι σπορ, ενώ των ανθρώπων φόνος; Αυτό το σκοτεινά κωμικό και αναρχικό νουάρ προκάλεσε σεισμική αντίδραση στην Πολωνία, την πατρίδα της Τοκάρτσουκ, λόγω της ανυπόκριτης επίθεσής της στις αυταρχικές δομές, ενώ ο δεξιός Τύπος της χώρας βάφτισε τη συγγραφέα «οικοτρομοκράτισσα» και εθνική προδότρια. Ένα στοχαστικό, ειρωνικό και απόκοσμο έργο μυστηρίου με φόνους και εντέλει μια ιστορία για το σύμπαν, την ποίηση και τους περιορισμούς και τις δυνατότητες του ακτιβισμού.

Η παράσταση: Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Simon McBurney, Πρόσθετη Σκηνοθεσία: Kirsty Housley, Σχεδιασμός Σκηνικών & Κοστουμιών: Rae Smith, Σχεδιασμός Φωτισμών: Paule Constable, Σχεδιασμός Ήχου: Christopher Shutt, Σχεδιασμός Βίντεο: Dick Straker, Δραματουργία: Laurence Cook, Sian Ejiwunmi-Le Berre, Σκηνοθεσία Κίνησης: Toby Sedgwick, Πρωτότυπες Συνθέσεις: Richard Skelton, Διευθύντρια Θιάσου: Christina Deinsberger, Βοηθός Ενδυματολόγος: Johanna Coe, Σχεδιάστρια Περουκών: Susanna Peretz, Casting: Amy Ball CDG, Βοηθός Σχεδιασμού & Προγραμματισμός Φωτισμών: Tom Pritchard, Βοηθός Σχεδιασμού Βίντεο: Mark Morreau Παίζουν: Thomas Arnold, Nigel Barrett, Gemma Brockis, Johannes Flaschberger, Amanda Hadingue, Kïren Kebaïli-Dwyer, Weronika Maria, Toby Sedgwick, Sophie Steer, Alexander Uzoka

Μια συμπαραγωγή της Complicité με τα Barbican (Λονδίνο), Belgrade Theatre (Κόβεντρι), Bristol Old Vic (Μπρίστολ), Comédie de Genève (Γενεύη), Holland Festival (Άμστερνταμ), Les Théâtres de la Ville de Luxembourg (Λουξεμβούργο), L'Odéon-Théâtre de l'Europe (Παρίσι), The Lowry (Σάλφορντ), Εθνικό Θέατρο της Ισλανδίας, Oxford Playhouse (Οξφόρδη), Ruhrfestspiele (Ρέκλινγκχάουζεν), Theatre Royal (Πλίμουθ)

https://www.onassis.org/el/whats-on/drive-your-plow-over-the-bones-of-the-dead


ROMÁLAND - Μια φορά κι έναν καιρό ήταν και δεν ήταν των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη
Πότε:
02-26.11.2023 
Πού: Κεντρική Σκηνή

Το επιτυχημένο σκηνοθετικό δίδυμο των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη μετά την μεγάλη επιτυχία της Καθαρής Πόλης, επιστρέφουν στη Στέγη επτά χρόνια μετά με μια νέα θεατρική παράσταση που ισορροπεί ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και την μυθοπλασία. Θέμα της, η ζωή των Ελλήνων Ρομά.

Η ιστορία; Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η κοινότητα των Ελλήνων Ρομά χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Είναι μία από τις παλαιότερες της Ευρώπης. Γλωσσολογικές μελέτες αποδεικνύουν, με βάση το πλήθος ελληνικών λέξεων στη Ρομανί γλώσσα, την ιστορική σχέση με το Βυζάντιο και τον ελλαδικό χώρο. Κι όμως, μέχρι την πτώση της δικτατορίας στη χώρα, οι Έλληνες Ρομά ζούσαν σε καθεστώς ανιθαγένειας.

Η παράσταση: Έρευνα, Κείμενο & Σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης, Σκηνικά & Κοστούμια: Διδώ Γκόγκου, Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου, Mουσική & Ηχητικός σχεδιασμός: Παναγιώτης Μανουηλίδης, Βίντεο: Oliwia Twardowska, Επιστημονικός Σύμβουλος: Γιώργος Τσιτιρίδης, Βοηθός Σκηνοθέτη: Αβραάμ Γκουτζελούδης, Συνεργάτης για τη δραματουργία: Μιχάλης Πητίδης, Σύμβουλος δραματουργίας: Camille Louis, Εκτέλεση Παραγωγής: Ζωή Μουσχή – Ρένα Ανδρεαδάκη

https://www.onassis.org/el/whats-on/romaland-anestis-azas-prodromos-tsinikoris


Η Καταρίνα και η ομορφιά του να σκοτώνεις φασίστες του Tiago Rodriguez
Πότε:
04-08.12.2023
Πού:
Κεντρική Σκηνή

Υποψήφιο για βραβείο στην κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Παράστασης στα Premis de la Crítica, στην Καταλονία, με Βραβείο Καλύτερης Ξένης Παράστασης στα UBU 2023, στην Ιταλία και Βραβείο Καλύτερης Ξένης Παράστασης το 2023 από την Ένωση Κριτικών Γαλλίας, με αυτόν τον τίτλο και με την επεξήγηση ότι «Τα μέλη μιας οικογένειας στη νότια Πορτογαλία έχουν την παράδοξη παράδοση, μία φορά τον χρόνο, να εγκαταλείπουν την κανονική ζωή τους για να σκοτώσουν έναν φασίστα. Το δυστοπικό θεατρικό έργο του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν θίγει το φλέγον θέμα της εποχής: Τι σημαίνει φασισμός;» είναι κάτι παραπάνω από εύλογο να περιμένουμε να δούμε αυτήν την παράσταση του Πορτογάλου Τιάγκο Ροντρίγκες, καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν, τον οποίο πρωτοσύστησε στο ελληνικό κοινό η Στέγη το 2016 με το έργο του, By Heart.

Η ιστορία: Βρισκόμαστε πλέον στο 2028 και, ενώ ένα ολοκληρωτικό καθεστώς βρίσκεται και πάλι στην εξουσία, το νεαρότερο μέλος της οικογένειας, η Καταρίνα, πρόκειται να σκοτώσει τον πρώτο της φασίστα, ο οποίος έχει απαχθεί για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. «Είναι μια μέρα γιορτής, μια μέρα ομορφιάς και θανάτου», όπως λένε οι δικοί της. Ωστόσο, η νεαρή Καταρίνα αρνείται να προχωρήσει στη θανάτωση του ομήρου. Ξεσπάει τότε οικογενειακή έριδα. Φαντάσματα του παρελθόντος ξυπνούν και ζητούν εκδίκηση. Σκοτεινές προφητείες απαιτούν την επιτέλεση της θυσίας. Δυσεπίλυτα ερωτήματα ανακύπτουν. Τι είναι φασισμός; Υπάρχει θέση για βία στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο; Μπορούμε να παραβιάζουμε τους νόμους της δημοκρατίας στην προσπάθειά μας να την υπερασπιστούμε;

Η παράσταση: Κείμενο & Σκηνοθεσία: Tiago Rodrigues, Καλλιτεχνική συνεργάτρια: Magda Bizarro,  Σκηνογραφία: F. Ribeiro, Φωτισμοί: Nuno Meira, Κοστούμια: José António Tenente,  Σχεδιασμός Ήχου & Πρωτότυπη Μουσική: Pedro, Costa • Διεύθυνση χορωδίας & Φωνητικές ενορχηστρώσεις: João Henriques, Αφηγήσεις: Cláudio de Castro, Nadezhda Bocharova, Paula Mora, Pedro Moldão, Χορογραφία: Sofia Dias, Vítor Roriz, Διαχείριση όπλων: David Chan Cordeiro, Μεταφράσεις: Thomas Resendes (γαλλικά), Daniel Hahn (αγγλικά), Vincenzo Arsilio (ιταλικά), Igor Metzeltin (γερμανικά), Υποτιτλισμός: Patrícia Pimentel, Με τους/τις: Isabel Abreu, Romeu Costa, António Fonseca, Beatriz Maia, Marco Mendonça, António Afonso Parra, Carolina Passos Sousa, Rui M. Silva, Παραγωγή: Teatro Nacional D. Maria II (Λισαβόνα), Eκτελεστική παραγωγή: Festival d’Avignon, Συμπαραγωγή: Wiener

Festwochen (Βιέννη), Emilia Romagna Teatro Fondazione (Μόντενα), Théâtre de la Cité - CDN Toulouse Occitanie & Théâtre Garonne Scène européenne (Τουλούζ, Γαλλία), Festival d’Automne à Paris & Théâtre des Bouffes du Nord (Παρίσι), Teatro di Roma – Teatro Nazionale (Ρώμη), Comédie de Caen (Καέν, Γαλλία), Théâtre de Liège (Λιέγη, Βέλγιο), Maison de la Culture d'Amiens (Αμιέν, Γαλλία), BIT Teatergarasjen (Μπέργκεν, Νορβηγία), Le Trident – Scène nationale de Cherbourg-en-Cotentin (Γαλλία), Teatre Lliure (Βαρκελώνη), Centro Cultural Vila Flor (Γκιμαράες, Πορτογαλία), O Espaço do Tempo (Μοντεμόρ-ο-Νόβο, Πορτογαλία), Υποστήριξη: Almeida Garrett Wines, Cano Amarelo, Culturgest, Φωτογραφίες: της παράστασης © Filipe Ferreira / του Tiago Rodrigues © Christophe Raynaud de Lage  Ευχαριστίες στους/στις: Mariana Gomes, Rui Pina Coelho, Margarida Bak Gordon, Rita Mendes και στην ομάδα του Teatro Nacional D. Maria II.

https://www.onassis.org/el/whats-on/catarina-and-the-beauty-of-killing-fascists-tiago-rodrigues


Ενσαρκώνοντας τον Παζολίνι με τους Olivier Saillard και Tilda Swinton
Πότε:
11-16.12.2023
Πού:
Εκθεσιακός Χώρος -1

Η φανταστική σε όλα της και βραβευμένη με Όσκαρ Τίλντα Σουίντον σε μία τελετουργική περφόρμανς, με πρωταγωνιστές τα κοστούμια από τις εμβληματικές ταινίες του Παζολίνι: από τη Μήδεια και τις Χίλιες και μία νύχτες ώς το Σαλό, 120 μέρες στα Σόδομα.

Η ιστορία: Τελετουργική περφόρμανς και, μαζί, ένας απόλυτα ιδιοσυγκρασιακός φόρος τιμής στον μεγάλο αντικομφορμιστή κινηματογραφιστή, ποιητή και ακτιβιστή Πιερ Πάολο Παζολίνι που δολοφονήθηκε βάναυσα στα 53 του χρόνια, το 1975, είναι η πρωτότυπη παράσταση-ζωντανή εγκατάσταση που εμπνεύστηκαν ο επιμελητής και ιστορικός μόδας Olivier Saillard και η ηθοποιός Tilda Swinton, σταθεροί καλλιτεχνικοί συνεργάτες εδώ και χρόνια. Η υψηλή μόδα συναντά την υψηλή τέχνη έχοντας ως καμβά το ανδρόγυνο σώμα της Τίλντα Σουίντον, που πάνω του παρελαύνει και εγγράφεται ως γεγονός μια συλλογή με περισσότερα από τριάντα κοστούμια και αντικείμενα που σχεδίαζε τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 ο Danilo Donati και ετοίμαζε το ατελιέ Farani για τις ταινίες του Ιταλού σκηνοθέτη.

Η περφόρμανς: Δημιουργία και ερμηνεία: Olivier Saillard και Tilda Swinton, Καλλιτεχνική συνεργασία: Gaël Mamine, Κοστούμια: Danilo Donati & Ateliers Farani, υπό τη διεύθυνση του Luigi Piccolo, Ξύλινες κατασκευές: Laboratorio Pieroni, υπό τη διεύθυνση του: Massimo Pieroni, Διευθυντής Παραγωγής: Aymar Crosnier, Παραγωγή: Studio Olivier, Saillard, Συμπαραγωγή: Zetema Progetto Cultura (Ρώμη) και Azienda Speciale PalaExpo, Με την υποστήριξη των: Ateliers Farani – Luigi Piccolo για τα κοστούμια και του Laboratorio Pieroni, Ευχαριστίες: Romain Blot

https://www.onassis.org/el/whats-on/embodying-pasolini-olivier-saillard-tilda-swinton


Rothko του Lukasz Twarkowski
Πότε:
8-10.3.2024
Πού: Κεντρική Σκηνή

Όσοι είχαμε την τύχη φέτος στις αρχές του καλοκαιριού να δούμε αυτό το αριστούργημα, βλέποντας την είδηση ότι επανέρχεται στη Στέγη, χαμογελάσαμε ασυναίσθητα. Το νέο αστέρι του Πολωνικού θεάτρου, ο σκηνοθέτης Λούκας Ταρκόβσκι αποθεώθηκε πέρυσι από κοινό και κριτικούς και φέτος επανέρχεται στη Στέγη με το Rohtko, μια παράσταση-υπερθέαμα, με αφορμή τη διασημότερη υπόθεση απάτης στην ιστορία της τέχνης. Τι είναι τελικά τέχνη; Kαι ποιος ορίζει την αξία της στην εποχή των NFTS;

Η ιστορία: O σύγχρονος Πολωνός σκηνοθέτης, ο Łukasz Twarkowski, που κατακτά την Ευρώπη με τις παραστάσεις του, με μακρά συνεργασία με τον εμβληματικό επίσης Πολωνό σκηνοθέτη Krystian Lupa, επιστρέφει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης με το Rohtko για τρεις παραστάσεις, μετά την εκστατική υποδοχή της παράστασης πέρυσι τον Μάιο στη Στέγη. Ένα μνημειώδες θέαμα-εμπειρία, στα όρια θεάτρου, σινεμά και video art, μια εικονοκλαστική παράσταση-βουτιά στο άδυτο της σύγχρονης τέχνης, με τον εξπρεσιονιστή Mark Rothko στο επίκεντρο. Και αν παρατηρήσατε τον αναγραμματισμό στον τίτλο της παράστασης και στο όνομα του Rothko, δεν πρόκειται για λάθος, αλλά για μια εσκεμμένη παραποίηση από τους δημιουργούς του έργου, καθώς στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται μια αληθινή ιστορία πλαστογραφίας έργου τέχνης: πριν από λίγα χρόνια ένας πίνακας του πρωτοπόρου ζωγράφου του αφηρημένου εξπρεσιονισμού Mark Rothko πουλήθηκε στο αστρονομικό ποσό των 8,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Μόνο που, όπως αποδείχθηκε, ο πίνακας ήταν πλαστός. Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα απάτης στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης ξεσπά.

Η παράσταση: Σκηνοθεσία: Lukasz Twarkowski, Συγγραφέας του κειμένου και Δραματουργός: Anka Herbut, Σχεδιασμός Σκηνικών: Fabien Lédé, Σχεδιασμός Κοστουμιών: Svenja Gassen, Χορογραφία: Pawel Sakowicz, Πρωτότυπη Μουσική: Lubomir Grzelak, Σχεδιασμός Βίντεο: Jakub Lech, Σχεδιασμός Φωτισμών: Eugenijus Sabaliauskas, Παίζουν: Juris Bartkevičs, Kaspars Dumburs, Ērika Eglija-Grāvele, Yan Huang, Andrzej Jakubczyk, Rēzija Kalniņa, Katarzyna Osipuk, Artūrs Skrastiņš, Mārtiņš Upenieks, Vita Vārpiņa, Toms Veličko, Xiaochen Wang, Βοηθοί Σκηνοθέτη: Mārtiņš Gūtmanis, Diāna Kaijaka, Adam Zduńczyk, Βοηθός Ενδυματολόγου: Bastian Stein, Βοηθός Δραματουργού: Linda Šterna, Βοηθός Σχεδιαστή Βίντεο: Adam Zduńczyk

Και μία συμβουλή: Μη σας τρομάξει το 5ωρο που διαρκεί. Αξίζει κάθε δευτερόλεπτο.

https://www.onassis.org/el/whats-on/rohtko-lukasz-twarkowski


Καύσωνας σε σκηνοθεσία Γιάννη Παναγόπουλου
Πότε:
30.03-14.04.2024
Πού: Μικρή Σκηνή

«Γελώντας πικρά με το ελληνικό καλοκαίρι. Μια φαντασιακή εθνογραφία της Ελλάδας, βασισμένη σε ιστορίες καθημερινών ανθρώπων που ακολουθούν τις μικρές τους τελετουργίες. Μέσα σε ένα καυτό 24ωρο. Μέσα σε ένα καυτό καλοκαίρι».

Η ιστορία: Στη διάρκεια μιας καυτής καλοκαιρινής μέρας, με βρόμικα εξοχικά, ζεστές θάλασσες και γυμνά σώματα, μια ζωντανή πινακοθήκη αντιηρωικών προσώπων κάθεται προσεκτικά στα τραπέζια της αγίας ελληνικής οικογένειας, ανάμεσα σε σεμεδάκια, τηλεοράσεις, κουκούτσια, ζουμιά και όσα δεν κάνει να βλέπουμε. Χαζεύουν βίντεο απ’ τη δεκαετία του ’90, γιατί μετά το πράγμα στράβωσε. Προσεύχονται στους δικούς τους θεούς, κάνουν μπάνιο και κήρυγμα, πουλάνε και αγοράζονται σε προσιτή τιμή. Προσφέρουν εμπειρίες και απολαμβάνουν, απολαμβάνουν, διαρκώς απολαμβάνουν. Είναι έτοιμοι για τα μεγάλα έργα και, αν δεν γίνουν, το «πώς ήμουν και πώς έγινα» πάντα σώζει την αναμέτρηση. Κι όμως. Στον καλοκαιρινό τους «παράδεισο», εκείνο που στ’ αλήθεια θέλουν είναι κάποιος να τους καταλάβει και να νοιαστεί γι’ αυτούς, ν’ αγγίξουν και ν’ αγγιχτούν.

Η παράσταση: Κείμενο βασισμένο σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου (από τα βιβλία Μπλε Υγρό & Δέρμα), Σκηνοθεσία: Γιάννης Παναγόπουλος, Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάνθη Παντελοπούλου, Μουσική & Σχεδιασμός Ήχου: Jeph Vanger, Σκηνογραφία & Ενδυματολογία: Δήμος Κλιμενώφ, Σχεδιασμός Φωτισμών: Εβίνα Βασιλακοπούλου, Κινησιολογία: Κατερίνα Φώτη, Αρχειακό Υλικό Βίντεο: Ελένη Μυλωνά, Ηθοποιοί: Ιωάννης Μπάστας, Ζωή Μυλωνά, Γιάννης Καράμπαμπας, Νατάσα Σφενδυλάκη κ.ά. Επίσης επί σκηνής οι: Γιάννης Παναγόπουλος, Δήμος Κλιμενώφ, Οργάνωση & Εκτέλεση Παραγωγής: LEFOU PRODUCTIONS (Βάσια Ατταριάν / Σεραφείμ Ράδης)

https://www.onassis.org/el/whats-on/heatwave-giannis-panagopoulos


Lapis Lazuli του Ευριπίδη Λασκαρίδη & της Ομάδας Osmosis
Πότε:
04-21.04.2024
Πού: Κεντρική Σκηνή

Ο μαγικός Τιτάνας του καυστικού χοροθέατρου, μετά την ολοκλήρωση τριών έργων, που συνεχίζουν να περιοδεύουν ανά τον κόσμο –Relic (2015), Τιτάνες(2017) και Ελενίτ(2019), ο Ευριπίδης Λασκαρίδης παρουσιάζει, πρώτα στη Στέγη, τη νέα του διεθνή συμπαραγωγή.

Η ιστορία: Στο νέο αυτό έργο, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επικεντρώνεται στην υπαρξιακή μας σχέση με τον φόβο και τον τρόμο και επιζητά να εξερευνήσει μια σειρά από δίπολα, όπως το υλικό με το πνευματικό, το ονειρικό με το εφιαλτικό και το συνειδητό με το ασυνείδητο, κατασκευάζοντας έτσι επί σκηνής ένα πυκνό πλέγμα αντιθέσεων. Αυτές οι σχέσεις αντίθεσης συναντιούνται –απρόσμενα για τον δημιουργό και ερμηνευτή– ακόμα και στο ίδιο το όνομα του πετρώματος, το οποίο ετυμολογικά αποτελεί σύζευξη της λατινικής λέξης “lapis” (πέτρα) και του Αραβικού “lāzurd” (γαλάζιο), που έχει τη ρίζα του στο Περσικό “lājevard” (ουρανός). Ως εκ τούτου, το λάπις λάζουλι συχνά αποδίδεται ως «Πέτρα από τον Ουρανό».

Η παράσταση: Μια διεθνής συμπαραγωγή μεταξύ Ελλάδας, Βελγίου, Βουλγαρίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Ολλανδίας

https://www.onassis.org/el/whats-on/lapis-lazuli


Περιμένοντας τον Γκοντό σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου
Πότε:
15-19.05.2024
Πού: Κεντρική Σκηνή

Ο διεθνούς φήμης και πρωτοπόρος Έλληνας σκηνοθέτης που καθόρισε με το θεατρικό έργο του τον 20ό αιώνα, στην επίσημη πρώτη παρουσίασή του στη Στέγη σε μια μεγάλη συμπαραγωγή του Emillia Romagna Teatro

Η ιστορία: Γιατί τίποτα το αξιοσημείωτο, σε επίπεδο δράσης και υπόθεσης, δεν συμβαίνει σε αυτό το έργο του νομπελίστα Ιρλανδού στοχαστή, ποιητή και συγγραφέα. Δύο παρίες του δρόμου, δύο κλοσάρ, ο Βλαδίμηρος και ο Εστραγκόν, ντυμένοι με τα κουρέλια τους, στέκονται πλάι σε ένα δέντρο, μιλούν περί ανέμων και υδάτων, συναντιούνται τυχαία με τρεις εξίσου περίεργους τύπους, ενώ κατά βάση περιμένουν κάποιον άλλον που δεν έρχεται ποτέ. Ποιος είναι, τελικά, ο Γκοντό του τίτλου που δεν εμφανίζεται ποτέ; Κάποιος σωτήρας ή ακόμα και ο ίδιος ο Θεός, όπως φανερώνει η παραφθορά του ονόματος στα αγγλικά (Godot, από το God = Θεός); Ο Μπέκετ έχει, πάντως, παραδεχτεί ότι εκείνο που ενδιέφερε τον ίδιο δεν ήταν τόσο ο Γκοντό, όσο το «περιμένοντας». Αυτή την αέναη αναμονή σκηνοθετεί με όρους κωμικοτραγικής ιερουργίας ο Θεόδωρος Τερζόπουλος. Στην παράστασή του, ένα μαύρο ικρίωμα, σαν νεκρικό μνημείο, ορθώνεται στη σκηνή.

Η παράσταση: Μετάφραση στα ιταλικά: Carlo Fruttero, Σκηνοθεσία, Σκηνογραφία, Φωτισμοί & Κοστούμια: Θεόδωρος Τερζόπουλος Με τους (αλφαβητικά): Paolo Musio, Stefano Randisi, Enzo Vetrano και Rocco Ancarola, Giulio Germano Cervi Μουσική: Παναγιώτης Βελιανίτης, Βοηθός Σκηνοθέτη: Μιχάλης Τραΐτσης, Βοηθός εκγύμνασης ηθοποιών: Giulio Germano Cervi, Παραγωγή: Emilia Romagna Teatro (ERT) / Teatro Nazionale, Fondazione Teatro di Napoli – Teatro Bellini

https://www.onassis.org/el/whats-on/waiting-for-godot-theodoros-terzopoulos


Respublica του Łukasz Twarkowski
Πότε:
14-16.06.2024
Πού: Εκτός Στέγης

Μαζί με το Rohtko του, ο σκηνοθέτης αναλαμβάνει να μας συναντήσει σε μία ακόμη εμπειρία: «Το θέατρο είναι μια εμπειρία. Το θέατρο είναι μια από τις πιο αισθησιακές μορφές τέχνης. Χρησιμοποιεί το ανθρώπινο σώμα, τον ιδρώτα, τη δυνατή μουσική και τη συντροφικότητα» δηλώνει ο Λούκας Ταρκόβσκι,

Η ιστορία: Οι θεατές είναι εδώ απολύτως ελεύθεροι: μπορούν να παρακολουθήσουν τα πάντα από μία θέση ή περιπλανώμενοι διαρκώς στις εγκαταστάσεις του έργου. Μπορούν να μπουν στα διάφορα δωμάτια του σκηνικού με τους ερμηνευτές –ακόμη και να γευματίσουν μαζί τους–, να παρακολουθήσουν τις δράσεις με τη σειρά που οι ίδιοι θα αποφασίσουν, να μείνουν και τις έξι ώρες, να φύγουν όποτε θελήσουν και να επιστρέψουν πιο αργά, όπως βέβαια και να χορέψουν κάθε φορά που ο dj παίρνει θέση στα decks.

Η παράσταση: Σκηνοθέτης: Łukasz Twarkowski, Παραγωγός: Vidas Bizunevičius, Κείμενο & Δραματουργία: Joanna Bednarczyk, Σκηνογράφος: Fabien Lédé, Σχεδιασμός Βίντεο: Karol Rakowski, Adomas Gustainis, Χορογράφος: Paweł Sakowicz, Μουσικοσυνθέτης: Bogumił Misala, Ενδυματολόγος: Svenja Gassen, Σχεδιαστές Φωτισμών: Julius Kuršys, Dainius Urbonis, Διεύθυνση Σκηνής: Karolis Juknys, Βοηθός Σκηνοθέτη: Bartė Liagaitė, Βοηθός Δραματουργού: Simona Jurkuvėnaitė, Βοηθός Σκηνογράφου: Rokas Valiauga, Σύμβουλος Διεύθυνσης Φωτογραφίας: Simonas Glinskis, Σχεδιασμός Ήχου: Karolis Drėma, Adomas Koreniukas, Χειριστές Φωτισμών: Edvardas Osinskis, Dainius Urbonis, Χειριστής Βίντεο: Adomas Gustainis, Χειριστές Κάμερας: Šarūnas Liudas Prišmontas, Naglis Kristijonas Zakaras, Ričard Žigis, Χειριστής Μοντάζ: Vytenis Kriščiūnas, Βοηθός Παραγωγής: Lukrecija Gužauskaitė, Μετάφραση: Vyturys Jarutis, Παραγωγή: Εθνικό Δραματικό Θέατρο Λιθουανίας, Συμπαραγωγή: Münchner Kammerspiele

https://www.onassis.org/el/whats-on/respublica-lukasz-twarkowski


Μουσική; Yes, please!


Pytheas Travels με τους Hypercomf & Maja S. K. Ratkje
Πότε
: 13-15.10.2023 
Πού: Κεντρική Σκηνή

Τέσσερις μουσικοί, βίντεο με τοπία της Τήνου και της βόρειας Νορβηγίας, πάρτι εν πλω και προγραμματιστές τεχνητής νοημοσύνης που συναντιούνται στην κοιλιά μιας φάλαινας. Έτοιμοι για μια σουρεαλιστική κρουαζιέρα από τη Μεσόγειο στις Βόρειες χώρες, με επίκεντρο το ταξίδι του Πυθέα, του μεγάλου Έλληνα εξερευνητή της αρχαιότητας;

Τη μουσική υπογράφει η πρωτοπόρος Νορβηγίδα συνθέτρια και περφόρμερ Maja Solveig Kjelstrup Ratkje, για την οποία το 2015 οι Financial Times έγραψαν πως «φέρνει μια άγρια περιφρόνηση για τη συμβατική φόρμα, μαζί με μια υπερβολική φαντασία, συνδέοντάς τα όλα με μια γοητεία για την ανθρώπινη φωνή και τις επικοινωνιακές της δυνατότητες. Τα έργα της είναι θεατρικά, συναρπαστικά και άκρως διαφορετικά μεταξύ τους».

Ελληνικό μουσικό σύνολο: Ergon Ensemble: Μάνος Βεντούρας (γαλλικό κόρνο), Ανδρέας-Ρολάνδος Θεοδώρου (μπάσο τρομπόνι), Κωνσταντίνος Παναγιωτίδης (βιολί), Δημήτρης Τραυλός (βιολοντσέλο)

Νορβηγικό μουσικό σύνολο: Tøyen Fil og Klafferi: Hanne Jones Rekdal (φλάουτο & τούμπα), Elena Perales Andreu (μπάσο κλαρινέτο), Eira Bjørnstad Foss (βιολί), Marianne Baudouin Lie (βιολοντσέλο), Tove Margrethe Erikstad (βιολοντσέλο / επί σκηνής στο Όσλο), Animation, Modelmaking & VFX: Out.There, Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα  Αλεξανδροπούλου, Ενδυματολόγος: Λίτα Κοκκονάρη, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέξανδρος Τηνιακός, To Pytheas Travels είναι μια συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και του Ultima Oslo Contemporary Music Festival (Νορβηγία), στο πλαίσιο του έργου TRANSMISSIONS που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Διμερών Σχέσεων του ΧΜ ΕΟΧ περιόδου 2014-2021.

https://www.onassis.org/el/whats-on/pytheas-travels


Τα παραδοξιακά με τους Λένα Πλάτωνος & Stergios T.
Πότε:
01-02.03.2024
Πού: Κεντρική Σκηνή

Όχι παραδοσιακά, αλλά «παραδοξιακά». Η Λένα Πλάτωνος, μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, μας περιμένει στη Στέγη με το νέο μουσικό εγχείρημά της, που συνδυάζει τη μουσική παράδοση με τα συνθεσάιζερ και τον σύγχρονο ηλεκτρονικό ήχο.

https://www.onassis.org/el/whats-on/the-tradoxicals


Νέκυια με τον Γιάννη Αγγελάκα σε σκηνοθεσία Χρήστου Παπαδόπουλου
Πότε:
21.12.2023 – 28.1.2024 
Πού: Κεντρική Σκηνή

«Ονειρεύτηκα μια υποβλητική αφήγηση της Οδύσσειας» δηλώνει ο Γιάννης Αγγελάκας και μας περιμένει για την επίσημη πρώτη του φορά στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης με ένα υβριδικό θέαμα που δεν είναι συναυλία ούτε παράσταση. Σύμφωνα με τους συντελεστές, είναι: «ηχοτροπική κατάσταση».

Η ιστορία: Στις 21 Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, θα οδηγηθούμε στο πιο απόκοσμο, μυστικιστικό και σχεδόν αποκρυφιστικό ομηρικό τοπίο: εκείνο της ραψωδίας λ, όπου περιγράφεται η κάθοδος του Οδυσσέα στον Άδη. Ο θεατής δεν προσκαλείται σε μια συνηθισμένη παράσταση χορού ή θεάτρου. Δεν παρακολουθεί μια συναυλία, αλλά μια ηχοτροπική κατάσταση σαν τελετή. Μια ξεχωριστή εμπειρία «καθόδου», με συνοδοιπόρους τη μουσική σύνθεση του Αγγελάκα και τις εικόνες του Παπαδόπουλου. Την αφήγηση από σκηνής αναλαμβάνουν η Όλια Λαζαρίδου, αλλά και ο Γιάννης Αγγελάκας. Μαζί με δύο μουσικούς, τέσσερις γυναικείες φωνές και τον ηχητικό σχεδιασμό του Coti Κ., μας συντροφεύουν σε μια “surround” κατάβαση στον Άδη, στο θυμικό και στον εαυτό μας.

Η παράσταση: Σύλληψη, Σύνθεση μουσικής, Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιάννης Αγγελάκας, Σκηνοθεσία: Χρήστος Παπαδόπουλος, Ενορχήστρωση: Γιάννης Αγγελάκας, Ηλίας Μπαγλάνης, Σχεδιασμός Ήχου: Coti K., Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη, Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου, Επιμέλεια Κοστουμιών: Ελευθερία Αράπογλου, Σύμβουλος Δραματουργίας: Θεοδώρα Καπράλου, Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Μπούνταλη, Αφήγηση: Όλια Λαζαρίδου & Γιάννης Αγγελάκας, Μουσικοί: Ηλίας Μπαγλάνης (πλήκτρα), Νίκος Γιούσεφ (μουσικό πριόνι), Φωνητικά: Γιώτα Κολιούση, Ειρήνη Κολιούση, Νεφέλη Μπραβάκη, Μυρτώ Σταυρακίδου-Ζάχου, Εκτέλεση Παραγωγής: Wild Rose Productions / Γιώργης Δραγατάκης – Ευαγγελία Πετράκη, Παραγωγή: Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, Υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

https://www.onassis.org/el/whats-on/nekyia-giannis-aggelakas-christos-papadopoulos


Correspondences, με Soundwalk Collective & Patti Smith
Πότε:
13-14.03.2024
Πού: Κεντρική Σκηνή

Η θρυλική Πάτι Σμιθ προσγειώνεται στη Στέγη για να συμμετάσχει στα ηχοτοπία της Soundwalk Collective, σε ένα διήμερο γεμάτο εικόνες και ήχους από τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Πρόκειται για ένα διαρκώς εξελισσόμενο πρότζεκτ που προκύπτει από τη συνεργασία ανάμεσα στη Soundwalk Collective και την Πάτι Σμιθ. Έχοντας ήδη διανύσει περισσότερα από 10 χρόνια, διατρέχει μια πληθώρα γεωγραφιών και του φυσικού τους περιβάλλοντος, όπου οι καλλιτέχνες έχουν αποκαλύψει ηχητικά χνάρια που άφησαν εκεί ποιητές, κινηματογραφιστές και επαναστάτες, καθώς και τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής. Ο ιδρυτής της Soundwalk Collective, Stephan Crasneanscki, έχει εξερευνήσει και καταγράψει τα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου σε ήχο, για να αφυπνίσει μια ηχητική μνήμη εντός του τοπίου, αποκαλύπτοντας ίχνη του παρελθόντος και τρέχουσες ιστορίες του κόσμου στον οποίο ζούμε. Οι συνθέσεις που έχουν προκύψει αποτελούνται από ήχους οι οποίοι εκφράζουν τη σχέση μας με αυτό τον κόσμο, το περιβάλλον, την ψυχή της ύπαρξής μας και τη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη. Ο Στέφαν Κρασνεάντσκι έφερε αυτές τις ηχογραφήσεις, που αρχικά συντέθηκαν ως μακρινά ταξιδιωτικά πλάνα, σάουντρακ μιας αόρατης ταινίας, στην Πάτι Σμιθ, δίνοντάς της νέα τοπία για να διοχετεύσει το ποιητικό της όραμα. Το Correspondences, που περιλαμβάνει ζωντανές ταινίες και director's cuts, ερμηνεύουν ο Στέφαν Κρασνεάντσκι και ο Simone Merli της Soundwalk Collective, η Πάτι Σμιθ και special guests. Τα visuals της παράστασης είναι από τον Pedro Maia.

Η Soundwalk Collective είναι η πλατφόρμα σύγχρονης ηχητικής τέχνης του ιδρυτή της και καλλιτέχνη Στέφαν Κρασνεάντσκι και του παραγωγού Σιμόνε Μέρλι. Συνεργαζόμενοι με έναν εναλλασσόμενο αστερισμό καλλιτεχνών και μουσικών, αναπτύσσουν ηχητικά έργα για συγκεκριμένα μέρη και πλαίσια, μέσω των οποίων διερευνούν εννοιολογικά, λογοτεχνικά ή καλλιτεχνικά θέματα.

https://www.onassis.org/el/whats-on/correspondences-soundwalk-collective-patti-smith


Τα παιδιά θέλουν χορό!


ΟΝΑSSIS DANCE DAYS 2024

«Δεν είναι μόνο ημέρες χορού. Δεν είναι μόνο ημέρες μουσικής. Είναι ημέρες αδρεναλίνης. Το φετινό φεστιβάλ σύγχρονου χορού της Στέγης θέλει χορογράφους, περφόρμερ, συνθέτες και μουσικούς με τις μπάντες τους να τα σπάνε live on stage» διαβάζουμε στο πρόγραμμα.

Με προβάδισμα στον ήχο και απογειώνοντας την έννοια του sound design, το ODD 2024 συστήνει στο ελληνικό κοινό τη Βελγίδα εικαστικό Miet Warlop με το One Song, μια εκστατική περφόρμανς χορού που είναι συγχρόνως ζωντανή  συναυλία και αθλητικός μαραθώνιος και η οποία θριάμβευσε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν και περιοδεύει διεθνώς, ενώ επανασυστήνει την πιο ανερχόμενη Ελληνίδα χορογράφο, Ιωάννα Παρασκευοπούλου, που απέσπασε πέρυσι τη διάκριση του διεθνούς δικτύου Aerowaves, παρουσιάζοντας δύο ηχοκινητικά έργα της: το βραβευμένο MOS και το νέο της και άκρως προσωπικό πρότζεκτ All of My Love, το οποίο τραγουδάει ήδη από τον τίτλο, κλείνοντας το μάτι σε όσους και όσες κάποτε χόρεψαν το άσμα ασμάτων των Led Zeppelin. Τρία ακόμη νέα έργα, που προέκυψαν από το πρόσφατο ανοιχτό κάλεσμα της Στέγης (NEXT OPEN CALL), κάνουν πρεμιέρα, με τους ερμηνευτές τους να… ιδρώνουν τις φανέλες τους σαν αληθινοί ροκ σταρ, έχοντας στο πλευρό τους –αντί για προπονητές– τους μουσικούς συνεργάτες τους. Η σκηνή μετατρέπεται σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο συναυλιακό mosh pit και η άναρχη κίνηση του πλήθους γίνεται χορός (Slamming της Ξένιας Κογχυλάκη, με τον Γιώργο Πούλιο στη μουσική). Μια κρίση πανικού γίνεται η αφορμή για να φτιαχτεί ένα περιβάλλον εξομολογητικού group therapy μέσα στους ηλεκτρονικούς ήχους της rave κουλτούρας (We Αll Νeed Τherapy του Πάνου Μαλακτού σε συνεργασία με τον Die Arkitekt). Τέλος, ένα γυναικείο σώμα τρέχει κάτω από το αδυσώπητο σφυροκόπημα του ήχου και του χρόνου πάνω σε έναν κυλιόμενο διάδρομο γυμναστικής (RUNWAY της Χριστιάνας Κοσιάρη με τον Jan Van Angelopoulos στον σχεδιασμό του ήχου).

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-dance-days-2024


We all need therapy του Πάνου Μαλακτού
Πότε:
23-25.02.2024
Πού: Εκθεσιακός Χώρος -1

«Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με την ψυχοθεραπεία. Ούτε πίστευα ότι υπάρχουν κρίσεις πανικού. Μέχρι που μου συνέβη» δηλώνει ο Κύπριος χορογράφος και περφόρμερ, προ(σ)καλώντας μας σε ένα άκρως εξομολογητικό “rave as therapy happening”, με τον ίδιο και τον μουσικό Die Arkitekt ζωντανά στη σκηνή. Χορευτής στο μόνιμο ανσάμπλ της διεθνώς φημισμένης ομάδας χοροθεάτρου Peeping Tom, ο Πάνος Μαλακτός, που έχει δώσει δείγμα δουλειάς του στη Στέγη προ διετίας, χορογραφώντας την παράσταση We are in the army now του Ηλία Αδάμ, παρουσιάζει τώρα για πρώτη φορά δικό του έργο, στο πλαίσιο του Onassis Dance Days. Με άξονα τη δαιδαλώδη θεματική της ψυχικής υγείας, δημιουργεί αυτό το έργο αντλώντας έμπνευση από το προσωπικό ταξίδι του μέσα από το τραύμα, την αποδοχή και τη θεραπεία. Όπως η ζωή, έτσι και το We All Need Therapy είναι μια συνθήκη διασκέδασης, παραδοχής, (αυτο)φροντίδας, στρες, αλλά και μοιράσματος. Για αυτό το νέο έργο, ο περφόρμερ βυθίζεται στο μουσικό σύμπαν του Die Arkitekt, αναζητώντας ειρήνη και εκτόνωση στα πιο σκοτεινά χρώματα. Ο Πάνος Μαλακτός και ο Die Arkitekt συνυπάρχουν στη σκηνή για να επιβεβαιώσουν αλλά και να αμφισβητήσουν αυτήν την τολμηρή δήλωση: Όλοι χρειαζόμαστε θεραπεία – WE ALL NEED THERAPY.

Χορογραφία: Πάνος Μαλακτός, Ερμηνεύουν: Πάνος Μαλακτός και Die Arkitekt, Μουσική Παραγωγή: Die Arkitekt, Δραματουργία: Ody Icon, Φωτισμοί: Βασίλης Πετεινάρης,  Κοστούμια: Ορέστης Λαζούρας, Διεύθυνση Παραγωγής: TooFarEast, Συμπαραγωγή με την Πλατφόρμα Χορογραφίας Κύπρου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-dance-days-2024/we-all-need-therapy-panos-malaktos


Slamming της Ξένιας Κογχυλάκη
Πότε:
23-25.02.2024 
Πού: Εκθεσιακός Χώρος -1

Με βάση της τόσο την Αθήνα όσο και το Βερολίνο, η Ξένια Κογχυλάκη βρίσκεται ήδη σε τροχιά εξωστρέφειας ύστερα από το έργο της Bang Bang Bodies, που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Tanztage του Βερολίνου και παρουσιάστηκε επίσης στο πλαίσιο του Onassis Dance Days 2023. Στο νέο της έργο, Slamming, σε οργανική συνέχεια με την προηγούμενη δουλειά της που είχε στο επίκεντρό της το headbanging, καταπιάνεται και πάλι με τις χορογραφικές προεκτάσεις του συναυλιακού πλήθους, έχοντας επί σκηνής την ίδια και δύο ακόμη περφόρμερ. Οι τρεις τους δεσμεύονται σε μια κοινή συμφωνία: έναν τελετουργικό χορό με αφετηρία το slamming. Μεταμορφώνουν στη σκηνή πρακτικές του mosh pit (του χώρου μιας συναυλίας ακριβώς μπροστά από τη σκηνή, που μετατρέπεται σε «αρένα»), ταλαντευόμενοι μεταξύ οργής και απαλότητας, ωμότητας και εμπιστοσύνης, πόνου και ευχαρίστησης, βίας και τρυφερότητας, εξερευνώντας αυτές τις ποιότητες όχι ως δίπολα αλλά ως αλληλένδετα στοιχεία μιας ιδιότυπης μορφής χορού. Το κοινό «βλέπει» τον ιδρώτα να στάζει, τις αναπνοές να εντείνονται, τις καρδιές να χτυπούν δυνατά, ενώ οι τρεις περφόρμερ είναι ολόψυχα παγιδευμένοι σε ένα pit. Tο νέο χορογραφικό τρίο της Ξένιας Κογχυλάκη αναζητά τις συναισθηματικές αποχρώσεις στο επιθετικό πλήθος, ανασυγκροτώντας ένα συλλογικό τελετουργικό που κρύβεται πίσω από μια φαινομενική οργή. Το Slamming προσεγγίζει τους χορούς του πλήθους, όχι ως κάτι που πρέπει να αποκρυπτογραφηθεί, αλλά ως τόπους εμπειρίας, ερευνώντας τη σημασία της συλλογικής κίνησης ως πρακτική αντίστασης.

Ιδέα, Χορογραφία & Ερμηνεία: Ξένια Κογχυλάκη, Μουσική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος, Δραματουργική και Χορογραφική υποστήριξη: André Uerba, Βοηθός Χορογράφου: Νώντας Δαμόπουλος, Διεύθυνση Παραγωγής: Όλγα Τσατσούλη, Εκτέλεση Παραγωγής: howtomakeyourlifeharder

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-dance-days-2024/slamming-xenia-koghilaki


One Song των Miet Warlop & Nt Gent
Πότε:
23-25.02.2024
Πού: Κεντρική Σκηνή

«Εκστατικό. Απογειωτικό. Ξεκαρδιστικό. Ό,τι πιο συγκινητικό» έγραψαν για το One Song, την παράσταση-αποκάλυψη του Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2022, που έκτοτε περιοδεύει διεθνώς.

“Run. Run for your life till you die” («Τρέξε. Τρέξε για τη ζωή σου μέχρι να πεθάνεις»). Αυτό μας παρακινεί να κάνουμε, ξανά και ξανά, ο τραγουδιστής της μπάντας του One Song, ενώ ασθμαίνει πάνω στον κυλιόμενο διάδρομο απ’ όπου δίνει το ρεσιτάλ του. Σε αυτή την παράσταση, το βασικό ανσάμπλ χορευτών είναι μια ιδιόρρυθμη μπάντα: μουσικοί που παίζουν βιολί ισορροπώντας πάνω σε μια δοκό, που κάνουν κάμψεις όποτε χρειάζεται να αγγίξουν μια χορδή στο μπάσο, που πάνε μπρος πίσω για να παίξουν τα κρουστά ή επιχειρούν μικρά άλματα για να ακουμπήσουν τα πλήκτρα του keyboard. Ένα και μόνο τραγούδι παίζουν. Ξανά και ξανά. Σε άλλο τέμπο κάθε φορά, μα πάντα με αμείωτο πάθος και ένταση. Μια χορογραφημένη στην εντέλεια συναυλία εκτυλίσσεται ενώπιόν μας για χάρη ενός και μόνο τραγουδιού, το οποίο σταδιακά, με την επανάληψη, αποκτά την αίγλη ύμνου: γίνεται η πρωταρχική μας κραυγή. «Πώς θα ήταν αν ο Philip Glass διεύθυνε τους Ramones;» σημειώνει ρητορικά για το One Song ένα δημοσίευμα.

Με τους/τις: Simon Beeckaert, Elisabeth Klinck, Willem Lenaerts/Gilles Vandecaveye-Pinoy, Milan Schudel, Melvin Slabbinck, Joppe Tanghe, Karin Tanghe, Wietse Tanghe και Stanislas Bruynseels, Rint Dens †, Judith Engelen, Marius Lefever, Luka Mariën, Flora Van Canneyt, Max Colonne
Κείμενο: Miet Warlop, με σύμβουλο τον Jeroen Olyslaegers, Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Σκηνογραφία: Miet Warlop, Μουσική: Maarten Van Cauwenberghe μαζί με όλους, Ενδυματολόγος: Carol Piron & Filles à Papa, Σχεδιασμός Φωτισμών: Dennis Diels, Δραματουργία: Giacomo Bisordi, Βοηθός στη Δραματουργία: Kaatje De Geest, Διεύθυνση Παραγωγής: Greet Prové, Τεχνική Παραγωγή & Διευθυντής Σκηνής: Oliver Houttekiet,  Βοηθός Παραγωγής & Διευθυντής Περιοδείας: Elli De Meyer, Τεχνικοί: Flup Beys, Dietrich Lerooij, Gilles Roosen, Bart Van Hoydonck, Raf Willems, Laurent Ysebaert, Pieter Kinoli, Bart Vincent, John Hellinx, Jurgen Techel, Laura Vayssier, Κατασκευή σκηνικών εξαρτημάτων & κοστουμιών: Ateliers NTGent

https://www.onassis.org/el/whats-on/one-song-miet-warlop


Κλείνουμε με digital:


Στον δρόμο για τον Κολωνό | Λουκία Αλαβάνου
Πότε
: 11.10-30.11.2023
Πού: Εκθεσιακός Χώρος -1

Η εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας που παρουσίασε η Ελλάδα στην 59η Μπιενάλε της Βενετίας έρχεται στο -1 της Στέγης και μας περιμένει για να ανακαλύψουμε μαζί τα μέλη της κοινότητας των Ρομά από τη Νέα Ζωή Ασπροπύργου, στη Δυτική Αττική, που ακολουθούν τα χνάρια του Οιδίποδα.

Ντοκιμαντέρ, μυθοπλασία, πτήσεις με drone, slapstick, βίντεο κλιπ εμπνευσμένα από τη διαβαλκανική ποπ κουλτούρα σύγχρονων Ρομά τραγουδιστών, εξεζητημένες φάρσες, τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας, ημισφαιρικοί θόλοι και υβριδικά καθίσματα εμπνευσμένα από τον αρχιτέκτονα της ουτοπίας του μοντερνισμού Τάκη Ζενέτο συνθέτουν την εγκατάσταση της Λουκίας Αλαβάνου, Στον δρόμο για τον Κολωνό.

Συντελεστές έκθεσης - Καλλιτέχνιδα: Λουκία Αλαβάνου, Επιμελητής: Heinz Peter Schwerfel, Αρχιτεκτονική Μελέτη & Σχεδιασμός Εγκατάστασης: Korres Engineering, Επικεφαλής Κατασκευής: Martin Tabaku, Σχεδιασμός Ήχου: Μανώλης Μανουσάκης, Σύλληψη Σχεδιασμού Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης, Συντελεστές ταινίας — Μια παραγωγή της VRS [Virtual Raw Synergy], Σενάριο & Σκηνοθεσία: Λουκία Αλαβάνου, Διανομή — Οιδίπους: Παναγιώτης Τσιρικλός, Αντιγόνη: Μαίρη Λουλουδάκη, Κρέων: Ευάγγελος Τσιρικλός, Θησέας: Ορφέας Βασιλάρης, Φωνή Αφηγητή: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Φωνή Αντιγόνης: Ρένα Κυπριώτη, Φωνές Οιδίποδα & Κρέοντα: Γρηγόρης Πατρικαρέας, Associate Producer: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Διευθυντής Φωτογραφίας 360: Γιάννης Κανάκης, Μουσική & Στίχοι: Elbrus Hysenaj, Μοντάζ: Ναταλία Παπαδοπούλου - Λουκία Αλαβάνου, Animation: Χάρης Λαλούσης - Em Kei, VR Post-Production: VRS και East City Films, Σχεδιασμός Ήχου & Σύνθεση Ήχου 360 Ambisonics: Μανώλης Μανουσάκης, Μεσολαβητές / Μεταφραστές από και προς τα Ρομανί: Δέσποινα Τσιρικλού, Ματίνα Βαβούλη, Διευθυντής Παραγωγής: Νικήτας Βασιλάκης

https://www.onassis.org/el/whats-on/oedipus-in-search-of-colonus


Να πούμε πριν κλείσουμε ότι η Στέγη θα έχει και τη νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη και πολλές ακόμη δράσεις που αφήσαμε εκτός για να τα δούμε εκτενέστερα στις Weekly προτάσεις μας.


The Weekly Collection #18

The Weekly Collection #18

«Η Κλεψύδρα του Οδυσσέα»

«Η Κλεψύδρα του Οδυσσέα»